ინოვაციების და მაღალი ტექნოლოგიების ცენტრის სხდომა
- ივლისი 9, 2019
ინოვაციების და მაღალი ტექნოლოგიების ცენტრის 2019 წლის 28 ივნისის სხდომაზე განხილული იქნა საქართველოს კვების მრეწველობის სამეცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტის დირექტორის, სოფლის მეურნეობის მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსის, ნუგზარ ბაღათურიას მოხსენება თემაზე: „კოლხური ბიო ღვინისა და ბიო ალკოჰოლიანი სამელების ინოვაციური ტექნოლოგიები“.
მომხსენებელმა ხაზი გაუსვა გარემოებას, რომ ბოლო წლებში მეღვინეობაში მკვიდრდება ბიო ღვინის წარმოებისადმი სწრაფვა, მაგრამ ჩატარებული კვლევის შედეგები მეტყველებენ იმაზე, რომ ბიო მეურნეობაში მოყვანილი ყურძნისაგან დამზადებული ღვინო არ განსხვავდება არც ქიმიური შედგენილობითა და არც უვნებლობის მაჩვენებლებით არსებული აგროწესებით მოყვანილი ყურძნის ღვინისაგან და ევროპის მეღვინეობის ქვეყნების მიერ დადგენილი ბიო ღვინის წარმოების წესი ძირითადად ემსახურება ბიო ყურძნის მოყვანას, მაგრამ ამ ნედლეულის შემდგომი გადამუშავების ტექნოლოგია არ გვაძლევს იმის უფლებას, რომ მიზნობრივ პროდუქტს ეწოდოს ბიო, ანუ ნატურალური ღვინო, რადგან ყურძნის გადამუშავებისას გამოიყენება ცნობილი ტექნოლოგიური ხერხები (მრავალჯერადი სულფიტირება, ღვინომასალების მუხის კასრებში დაძველება, ბენტონიტით, სისხლის ყვითელი მარილით დამუშავება და ა.შ.), რაც ღვინოს უკარგავს ნატურალობას.
შემოთავაზებულია ბიო ღვინის მიღების ხერხი, რომელიც ყველაზე უფრო ახლოს დგას ღვინის ქვევრში დაყენების უძველეს კოლხურთან და ითვალისწინებს ყურძნის ტკბილის მოთავსებას ქვევრში, ფერმენტაციისა და შემდგომი დავარგების პროცესების ჩატარებას მჭიდროდ დახუფულ იმავე სადუღარ ჭურჭელში, დუღილის პროცესში წარმოქმნილი ნახშირორჟანგის წნევის ქვეშ. მიღებული პროდუქტი სრულად პასუხობს ბიო ღვინისადმი წაყენებულ მოთხოვნებს, რადგან მასში დაუჟანგავ მდგომარეობაშია შენარჩუნებული ყურძნის ნატურალობის განმსაზღვრელი ნივთიერებები და ის არ ითვალისწინებს მზა პროდუქტის ყურძნისათვის უცხო, მ.შ. მუხის კასრის ტკეჩში არსებული მავნე ნივთიერებებით გამდიდრებას. კოლხური ღვინის დაყენების მოდიფიცირებული ხერხი გულისხმობს გადასამუშავებელი ყურძნის ინოვაციური ტექნოლოგიით რეცხვას, ყურძნის ტკბილის ნაცვლად დასადუღებლად გამოიყენება კლერტგაცლილი დურდო, რომლის ფერმენტაცია და დავარგება მიმდინარეობს უკუსარქველით აღჭურვილ სადუღარ ჭურჭელში, სულფიტირება უტარდება მხოლოდ მზა ღვინოს მისი ბოთლებში ჩამოსხმის წინ დოზით 25-30 მგ/ლ ოდენობით. ახალი ტექნოლოგია გამორიცხავს გარეშე საფუვრების გამოყენებას და ყურძნის მრავალჯერად სულფიტირებას, ღვინო არ არის დამუშავებული სტაბილიზაციის უზრუნველსაყოფად ქიმიური რეაგენტებით.
ასევე წარმოდგენილი იყო ბიო ჭაჭის არყისა და ბიო ვისკის წარმოების ქართული ტექნოლოგიები, რომელთა ფართომასშტაბიანი გავრცელება მნიშვნელოვნად გაზრდის ქვეყნის საექსპორტო პოტენციალს.
სხდომაზე მიღებული იქნა შესაბამისი რეკომენდაციები.