წიგნის – საქართველოს აგრარული კულტურა – წარდგინება

წიგნის – საქართველოს აგრარული კულტურა – წარდგინება

  • მაისი 28, 2022

საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემიის მიერ გამოიცა ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის ბოტანიკის ინსტიტუტსა და საქართველოს ეროვ­ნულ ბოტანიკურ ბაღთან ერთად მომზადებული მონოგრაფია – „საქართველოს აგრარული კულტურა“.

წიგნის ავტორები გახლავთ: აკადემიკოსი თინათინ სადუნიშვილი, გენე­ტიკოსი, ეთნობოტანიკოსი, აკადემიური დოქტორი ინეზა მაისაია, ბოტანიკოსი, ბიოლოგიის მეცნიერებათა კანდიდატი ქეთევან ბაცაცაშვილი, ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის ბოტანიკის ინსტიტუტის დირექტორი შალვა სიხარულიძე და  საქართველოს ეროვნული ბოტანიკური ბაღის დირექტორი თამაზ დარჩიძე; რედაქტორი: აკადემიკოსი გიორგი კვესიტაძე; რეცენზენტები: აკადემიკოსები – გურამ ალექსიძე და ავთანდილ არაბული. მონოგრაფია ეძღვნება საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემიის 80 წლისთავს.

საქართველო, როგორც მიწათმოქმედების უძველესი ქვეყანა, მიწათ­მოქმედების მაღალი კულტურული ტრადიციებით ხასიათდება.

ქართველი ხალხის ყოფის, მისი ზნე-ჩვეულებების დღემდე შემორ­ჩე­ნილი ეთნო­გრა­ფიული მასალები, უძველესი კულტურებისა და მათი ველური ნათესავების ბიომრა­ვალ­ფეროვნება მკვლევარებს საფუძველს აძლევს, სა­ქართ­ველო რიგი კულტურული მცენარეების წარმოშობის კერად მიიჩნიონ. ერთ-ერთი მათ შორის არის მარცვლეული კულტურა, რომელმაც განაპირობა მეურნეობის მნიშვნელოვანი დარგის – მემინდვრეობის განვითარება.

გამოცემაში კარგადაა ასახული საქართველოს აგროკულ­ტურა, რომელიც უძველესი დროიდანვე გამოირჩეოდა როგორც მარცვლო­ვა­ნი, ფეტვნაირი, ასევე პარკოსანი და საზეთე-ბოჭკოვანი კულტურების საკმაოდ დიდი მრავალფე­როვნებით.

საქართველოში უძველესი დროიდანვე განვითარებული მიწათმოქ­მე­დების არსებობაზე, მიუთითებენ ან­ტიკური ბერძნულ-რომაული წყაროები. საქართვე­ლოს მიწათმოქმედების მრავალსაუკუნოვან ისტორიაზე მიგვი­თითებს აგრეთვე ქართული ეთნოგრაფიული  და ტოპონიმიკური მასალები, არქეოლოგიურ ძეგლებზე აღმოჩენილი სხვადასხვა კულტუ­რულ მცენარეთა კარბონიზებული ნაშთები.

საქართველოს მატერიალურ ფასეულობად აღიარებულ მარცვლოვანი კულტურებიდან განსაკუთრებული მრავალფეროვნებით გამოირჩევა ხორ­ბა­ლი, როგორც სახეობრივი, ასევე ენდემიზმის მაღალი დონით. საქართველოში აღწერილია ხორბლის 5 ენდემური სახეობა: მახა, ჩელტა ზანდური, დიკა, კოლ­ხური ასლი, ჟუკოვსკის ხორბალი, აგრეთვე, კულტურულ მცე­ნარეთა ჯი­შების საკმაოდ დიდი მრავალფეროვნება.

ავტორთა ჯგუფის მიერ მომზადებული ნაშრომი, რომელიც მკითხველთა ფართო წრის­თვისაა განკუთვნილი, მრავალი წყაროს (ისტორიის, არქეო­ლო­გი­ის, ეთნოგრაფიის, ბოტანიკის, ლინგვისტიკის, ბიოქიმიის და სხვ.) მასა­ლე­ბის დამუ­შავების საფუძველზეა მომზადებული და შევსებულია საქართ­ვე­ლოს სხვადასხვა კუთხეში მცხოვრებ უხუცესთა მონათხრობით, სადაც საუბარია თითოეული კულტურის მნიშვნელობაზე, მათი მოყვანის წესებზე. წინაპართა მოგონებებში შესაძლებელია მოვიძიოთ ეთნობოტანიკური მასალები, რომ­ლე­ბიც ასახავენ ჩვენს მამაპაპურ ტრადიციებს, რელიგიურ წეს-ჩვეულებებს.

აგრარული ბიომრავალფეროვნების შენარჩუნებას უდიდესი მნიშვნე­ლო­ბა აქვს ჩვენი ქვეყნის ისტორიის, ეთნოგრაფიისა და ტრადიციული პრო­დუქტების წარმოების თვალ­სა­ზრისით, მით უმეტეს ამჟამად, როცა მცენარეთა გენეტიკური ფონდის მნიშვნელოვანი ნაწილი განადგურებულია.